آیا می دانید عامل بیماری لکه باکتری چگونه به قارچ های شما آسیب میرساند؟

عامل بیماری لکه باکتری، باکتری به نام (tolaasii Pseudomonas) سودوموناس تولاسی می باشد و به این بیماری بلاچ باکتریایی یا Bacterial blotch نیز گفته می شود. لکه باکتریایی ممکن است در سالنهای پرورش قارچ دکمه ای به صورت اپیدمی درآید، به طوری که کیفیت قارچها و نیز میزان تولید را به شدت کاهش دهد. اگر سطح قارچها بعد از آبیاری خشک نشود، احتمال بروز این بیماری بسیار بیشتر خواهد بود.
علت بیماری
این باکتری، سمی به نام تولازین یا تولاسین تولید می کند که عامل ایجاد لکه های قهوه ای بر روی قارچ می باشد. این سم باعث هضم و تخریب دیواره های سلولی قارچ می شود و به این ترتیب مواد داخل سلول های قارچ را برای استفاده در اختیار باکتری قرار می دهد.
لکه هایی که توسط این باکتری ایجاد می شوند، ابتدا به صورت زرد رنگ بوده، اما بعداً به رنگ زرد طلایی یا قهوه ای شکلاتی در می آیند. این لکه ها سطحی هستند. بافت قارچهای آلوده شبیه قارچ خیس خورده و به رنگ خاکستری یا خاکستری مایل به زرد می باشد. بیماری لکه باکتریایی می تواند در هر مرحله ای از رشد قارچ ظاهر شود، حتی در قارچهایی که بعد از برداشت بسته بندی شده و در داخل یخچال نگهداری می شوند.
مراحل ابتدایی بیماری
در مراحل پیشرفته اگر شرایط رطوبتی برای این بیماری مهیا باشد، لکه ها بزرگتر شده و به هم می پیوندند و گاهی تمام سطح قارچ را می پوشانند. به طور مشابه ساقه های قارچ نیز می توانند آلوده شوند. اگر پس از ایجاد لکه ها رطوبت سالن کاهش پیدا کند، کلاهک های آلوده به صورت شعاعی ترک بر می دارند.
مراحل پیشرفته بیماری
گونه عامل بیماری
لکه باکتریایی کیفیت قارچ را از طریق بی رنگ کردن کلاهک و پایه، حفره دار کردن کلاهک کاهش می دهد. در اصل لکه دار شدن کلاهک به Pseudomonas tolaasii نسبت داده می شود. ولز و همکاران در ایالات متحده و گادفری در نیوزلند و دابینز در کانادا، علائم جدید ناشی از نژادهای P. tolaasii را گزارش کردند. معرفی علائم جدید به طور مشخص به وسیله یک پاتوژن متفاوت از P. tolaasii که به عنوان پایه ی بررسی صنعت قارچ در کانادا برای تفاوت ها در باکتری ها که علائم بیماری لکه ای را مسبب می شوند، صورت گرفت.
قارچ های معیوب که در سراسر کانادا جمع آوری شدند نشان دادند که عوامل مسبب این علائم انواعی از P. fluorescens و P. tolaasii و دو نوع دیگر از گونه های باکتریایی بودند. تمام گونه ها که جمع آوری شدند، برای بیماری زایی به وسیله آزمون حفره زایی سریع در قارچ، بررسی شدند. بیش از دو سوم گونه ها، علائم زرد، قهوه ای و سیاه تولید کردند. ۳ میکروارگانیسم مسبب بیماری لکه ای (که بوسیله تست بیوشیمایی معرفی نشدند) به طور آزمایشی به وسیله آنالیز اسید چرب معرفی شدند تحت عنوان: P. putida، Cedecea davisae و Serratia liquefaciens
Pseudomonas putida
Serratia liquefaciens
منابع آلودگی
خاک پوششی و گرد و غبار موجود در هوا، منابع اولیه انتقال این آلودگی به سالن قارچ هستند. این باکتریهای بیماریزا معمولاً در اغلب خاکهای پوششی وجود دارند، حتی پس از پاستوریزاسیون هم دیده می شوند… این باکتری در خاک مرطوب با تاژکهای خود به سمت قارچ حرکت می کند، چون بوی قارچ را تشخیص می دهد و برای تغذیه خود را به آن می رساند.
وقوع این بیماری بیشتر به اندازه جمعیت باکتریها بر روی کلاهک قارچ مرتبط می باشد تا اندازه جمعیت آنها در خاک پوششی. به همین دلیل است که باقی ماندن رطوبت در سطح کلاهک قارچ لازمه بروز بیماری می باشد. وقتی که بیماری رخ داد، باکتری های عامل لکه باکتریایی، توسط ترشح آب در زمان آبیاری، وسایلی که قارچ چین ها استفاده می کنند و آشغال ها و مگس ها و نماتدها منتقل می شود.
باکتریها وقتی که روی سطح قارچها قرار گرفتند به شرط وجود رطوبت در سطح قارچ تکثیر می شوند؛ بنابراین وقتی که قطرات آب در اثر آبیاری و یا افزایش رطوبت سالن و تشکیل شبنم بر روی سطح قارچ، برای مدتی بیش از ۳ ساعت باقی بمانند، شرایط برای تکثیر این باکتریها فراهم می شود.
باکتری سودوموناس تولاسی در شرایط فقر غذایی به خوبی زنده می ماند. این باکتری می تواند در خاک بدون قارچ هم زندگی کند. چون آنزیمهای متعددی تولید می کند که آن را قادر می سازند از حالت بیماریزا به حالت غیر بیماریزا درآید و از منابع غذایی موجود در خاک استفاده کند. این باکتری در خاک پوششی مرطوب به وسیله تاژکهای خود به سمت سیگنالهای غذایی که توسط قارچ خوراکی تولید می شود، حرکت می کند و وقتی که خود را به قارچ رساند، در قطرات آب روی قارچ سریعاً تکثیر شده و بیماری ایجاد می کند. این باکتری در هر ۲۰ دقیقه دو برابر می شود؛ یعنی در یک ساعت، هر باکتری تبدیل به ۸ عدد و پس از ۳ ساعت به ۱۰۰۰ باکتری می رسد.
روش های کنترل بیماری لکه باکتری
۱- استفاده از کمپوست با کیفیت که به طور صحیح پاستوریزه شده است.
۲- رعایت بهداشت کارکنان و کارگران
۳- در تهیه خاک پوششی نباید از خاکهای آلوده استفاده شود.
۴- استفاده از اسپان سالم
۵- کنترل آفات مخصوصاً مگس ها؛ زیرا بهراحتی این بیماری را از سالن های مختلف جابجا می کنند.
۶- جلوگیری از تغییرات بیش از حد دمایی و رطوبتی سالن ها؛ تغییرات ناگهانی درجه حرارت و رطوبت باعث افزایش وقوع این بیماری می شود.
۷- بعد از هر آبیاری، سطح اندام قارچ ها را با تهویه خشک کنید قطرات آب روی قارچها باعث رشد سریع این باکتری می شود.
۸- استفاده از آب کلردار جهت جلوگیری از شیوع و گسترش این بیماری
منبع: دیتا قارچ
سلام
سایت جالبی دارید با طراحی ساده و مطالب خوب
من از سایت شبکه اجتماعی کشاورزی ایران شما رو پیدا کردم
موفق باشید
جناب نظری عزیز
از حسن نظر شما سپاسگزاریم
سایت شما خیلی علیه چون معمولا کسی اطلاعات به کسی نمیدهد . من فکر میکنم کار بزرگی انجام میدهید.
من سایت شمارا همیشه دنبال میکنم.من کارم اتوماسیون هست اگر سوالی داشته باشید خوشهال میشم کمکی بکنم.
جناب شاکریان
ممنون، ما خیلی خوشحال میشیم که مقاله ها و تجربه های شما را هم در سایت دیتا قارچ قرار بدیم تا دوستان دیتا قارچی هم استفاده کنند.
متشکرم از گردآوری مطالب عالی و جذابتون
خوشحالم سایت خوبی مثل شما پیدا کردم
سلام عالیه سایتتون
سلام
مهندس اگر سالن ها و قارچ آلوده به این باکتری باشد ،آیا محصولاتی که خیلی آلوده نیستن یا قبل از اینکه لکه ها بزرگتر بشوند قابل مصرف هستند ؟،اگر بیماری در سالن بود تمام بار قابل استفاده نیست ؟،
بزارید بهتر بپرسم ،
من خریدار قارچ هستم و از کارخونه ای که میخریم در ده درصد بار و بسته ها و اونهم چند تا دونه شروع به لکه زدن و خورده شدن میشه ،که در روز سوم سرعتش خیلی بیشتر میشه .آیا قارچ های دیگر توی اون بسته هستند قابل استفاده هستند و برای انسان ضرر نداره ؟
۲ آیا راهی است که کارخونه کاری انجام بده تا درصد این نزدیک به صفر بشه ،؟ در کوتاه مدت ،
آیا در زمان چیدن قارچ آلوده قابل تشخیص هست که داخل بسته نزارند ؟
ممنون میشم کمکمون کنید .
سلام
استفاده از کلر در آبیاری ها به شکلی که در دوره زیر اومده یکی از بهترین راهها برای کنترل این بیماری است و در ضمن باید یکی دو ساعت بعد از ابیاری و قبل از برداشت باید دستگاه هواساز بدون رطوبت روشن شود و اجازه بدید سطح قارچ ها خشک شوند و اگر شما لایه رویی قارچ را بردارید متوجه می شوید این بیماری به سطح قارچ حمله می کند و فقط ارزش بازار پسندی قارچ را پایین می اورد و ایراد این بیماری همان جور که شما گفتید مسری بودن و تسری به قارچ های دیگر است که سریع کل ظرف را آلوده می کند برای همین باید این قارچ را در سالن وقتی چیده شدند در بسته ها جداگانه ای از قارچ های سالم گذاشته شوند تا بقیه قارچ ها را آلوده نشوند
دوره جامع عملی و کاربردی آبیاری پرورش قارچ
خیلی ممنون هستم
وبسایت واقعا مفیدی دارید
سلام خسته نباشید سالن من از همین لک باکتری یایی گرفته و هر روز بیشتر میشه چیکار کنم راهنماییم کنید
سلام
استفاده از کلر در آبیاری ها به میزان ۱۰-۱۲ گرم در ۱۰۰ لیتر آب توصیه می شود؛ در دوره آموزشی زیر به طور کامل درباره این روش و تاثیر آن توضیح داده شده است که یکی از بهترین راهها برای کنترل این بیماری است و در ضمن باید یکی دو ساعت بعد از ابیاری و قبل از برداشت، دستگاه هواساز بدون رطوبت روشن شود و اجازه بدید سطح قارچ ها خشک شوند.
دوره جامع عملی و کاربردی آبیاری پرورش قارچ
سلام خسته نباشید یکی از سالن ها موقع پیش فلش لکه باکتری دارد ایا تا اخر بار دهی این روند ادامه دارد؟ ممنونم از راهنمایی شما
سلام
بله اگر درمان نشود تا اخر باردهی ادامه می یابد. استفاده از کلر در آبیاری در مرحله نخودی به میزان ۱۰-۱۲ گرم در ۱۰۰ لیتر آب، به شکلی که در دوره زیر اومده یکی از بهترین راهها برای کنترل این بیماری است
دوره جامع عملی و کاربردی آبیاری پرورش قارچ
سلام برای ضد عفونی کلر پیدا نکردم میشه از کار بندازیم استفاده کرد؟
سلام
کاربندازیم قارچکش هست و می تونید از فرمالین جهت ضدعفونی سالن و تجهیزات استفاده کنید.
موفق باشید.
سلام مهندس الماسی,خسته نباشید,یه سوال در مورد بذر رو داشتم,سوالم اینه که زمانی که ما بذر رو رو از واحد کمپوست سازی همراه با کمپوست سفارش میدهیم آیا انها با دمای خاصی برای ما میفرستند,منظورم اینه که ایا راننده ای که داره بذر رو میاره در دمای خاصی اونو نگه میداره تا به بذر شوک وارد نشه و این که زمانی که به دست ما رسید باید چه کار کنیم تا به بذر شوک وارد نشه؟ممنون میشم اگه به سوالم پاسخ بدین
سلام
معمولاً تولیدکننده کمپوست سعی می کند کمپوست را با دمای پایین کشت کند یعنی عمل مخلوط کردن بذر با کمپوست و بلوک کردن آن را در دمای پایین انجام می دهد و در تابستان این ملاحضات بیشتر انجام می گیرد و روی ۲۰ درجه سانتیگراد کشت انجام می گیرد.
ساعت پحمل نیز به صورتی برنامه ریزی می شود که کمپوست در ساعات خنک به دست مشتری برسد و نهایتا دمای آن به ۲۴ تا ۲۵ درجه برسد. این تمهیدات از طرف کمپوست ساز باید سنجیده می شود. در صورتی که دمای کپوست به ۲۶ یا ۲۷ درجه رسید، پرورش دهندگان باید آمادگی در سالن ها، برای خنک کردن کمپوست داشته باشند و با رسیدن کمپوست در سالن، اقدام به خنک کردن کمپوست در سالن کنند.